Danakil Çöküntüsü: Asit içinde bakterilerin yaşadığı, Dünya’daki “Cehenneme Açılan Kapı”

Yakıcı sıcaklıktaki sular, kükürtlü kaynaklar, kostik asit havuzları ve kavurucu buhar bulutları… Bütün bunlar korkutucu bir yeri anlatıyor üzere gözükse de, kuzey Etiyopya’daki Danakil Çöküntüsü aslında meraklı gezginler için etkileyici bir jeolojik olay manasına geliyor. Mavi yanan lavları ve parlak sarı kaynakları, gözler için psikedelik bir durum üzere görünebilir, lakin bunlar kıtasal yarıkların harika bir tezahürü.

Yerkabuğu gezegen boyunca birebir kalınlıkta değildir ve Danakil Çöküntüsü üzere yerlerde kıtasal yarıklanmanın tesirleri fark edilebilir canlı renklerle görülebilir. Burada tektonik plakalar birbirinden ayrılarak bir vakitler komşu olan Danakil Alpleri ve Etiyopya Platosu üzere oluşumları ayırıyor.

Sıcak, renkli ve güçlü arazi, bölgeye “Cehenneme Açılan Kapı” lakabını kazandırdı, lakin yüzyıllardır beşerler tarafından elle tuz madenciliği için kullanılmış ve o vakitten beri tanınan bir turistik yer haline gelmiş.

NASA’nın Dünya Gözlemevi’ne nazaran, Danakil Çöküntüsü’ndeki daima batan arazi, bir gün büyük bir göl yahut muhtemelen yeni bir okyanus oluşturacak biçimde suyla dolacağı manasına geliyor, lakin şimdilik yüzeyinde daha vahim şeyler köpürüyor. Danakil Çöküntüsü, yaklaşık 287 metre yükseklikte bulunan ve Erta Ale yanardağ zincirine katılan bir yanardağ olan Gada Ale’ye konut sahipliği yapıyor. Bu yanardağ, içinde kaynayan sıvı ve gazlardan oluşan geniş bir krater gölünün kaynadığı lav ve kül katmanlarından oluşan bir stratovolkandır.

Sıcak ve yaşanılamaz etraf, en çekicileri Dallol kükürt kaynaklarında yer alan bir imaj ve koku karışımı yaratıyor. Dallol Yanardağı’nın tabanında yer alan tuz düzlüğü, neona yakın yeşil, turuncu ve sarı tonlarında yaylar ve kraterlerle bezenmiş.

Bölgenin yırtıcı rengi, deniz suyu ile kükürt, demir ve bakır üzere volkanik mineralleri bir ortaya getiren eşsiz toprağından kaynaklanıyor. Araştırmacılar, klor ve kükürt gazı kombinasyonlarını ortaya çıkarmasına karşın, 2017 yılında Dallol’un sularında çok az olsa da ömrün gelişebileceğini keşfettiler.

Bu bölgede, çok sıcağa, tuzluluğa ve asitliğe birebir anda dayanabildikleri için “poliekstremofiller” olarak sınıflandırılan sularda yaşayan bakterilerin delilleri da bulundu.