Antik uygarlıkların kalıntıları neden çoklukla toprağa gömülü bir biçimde keşfedilir?

Eski uygarlıklara ilişkin kalıntıların neredeyse tümü, toprak kazılarak ortaya çıkartılır. Ve biz onları keşfetmeden evvel, çoğunlukla bizi toprağın altında beklerler. Pekala lakin, antik kalıntıların neden toprağın altında olduğunu hiç merak ettiniz mi?

Bunun bariz sebeplerinin yanı sıra birkaç farklı sebebi daha vardır. Örneğin, Pompeii’nin şahit olabileceği üzere, doğal afetler bir antik kenti çok süratli bir biçimde yerin altında bırakabilir.

Yerleşim yerleri ve kentler terk edildiklerinde, uzun bir gömülme yahut kısmen gömülme süreci başlar. Örneğin antik Maya kentlerini bulan arkeologlar, başlangıçta yalnızca orman içinde kalmış çimenli bir höyük ile karşılaşmışlardı. Öteki kentler yahut yapılar hava şartları tarafından gömülebilir, seller ve rüzgar yıllarca toprak ve toz katmanlarını biriktirebilir ve yeniden geriye kuşkulu bir höyükten öbür bir şey bırakmaz.

Tüm antik kentler terk edilmiyor ve en azından birtakım kısımları toprağa gömülü bir formda bahtlarını beklemiyor. Örneğin MÖ 753’ten beri Roma’da daima olarak beşerler yaşıyor. Tekrar de antik Roma’nın kalıntıları da çoklukla derinlere gömülmüştür. Vakit geçtikçe yer düzeyinin hareket etmesinden ötürü, Curia Julia da dahil olmak üzere pek çok binanın kapılarının, inşaat sırasında olduklarından metrelerce daha yükseğe kaydırılması gerekti.

Told In Stone tarafından yayınlanan bir görüntüde açıklandığı üzere, taban düzeyindeki bu dramatik değişim, küçük ölçüde Roma etrafındaki organik unsurdan kaynaklanıyor. Yeşillik ve bitki unsuru çürüyerek toprak oluşturuyor ve taban düzeyini yavaşça yükseltiyor. Seller de kente daha fazla unsur getirerek bu sürece katkıda bulunuyor.

Ancak bu yükselişe en büyük katkıyı yapan faktör, insanlığın yalnızca evvelki jenerasyonların üzerine inşa etmesi ve kendilerinden evvel gelenlerin molozunu (veya tarihi kayıtlarını) düzgün bir halde ortadan kaldırmamasıdır. Roma ve Londra’da, kentlere dönüşen kasabalar, bu “yapılmış zeminin” üzerine inşa edilerek eski sokakları döşemek için çoklukla yıkım molozu ve toprak getirirdi.

Bazen bu kasıtlı olarak olmaz. Antik Roma’da ufalanan eski bir bina daha sonra bulunabilir, taşlar toplanır ve üzerine inşa edilirken, değersiz fayanslar ve öteki eserler görmezden gelinir ve arkeologların bulması için bırakılır.