Yeşil renge duyulan sevginin, bir periyot onlarca insanı öldürdüğünü biliyor muydunuz?

1800’lerin ortalarında, Londra’nın bir personel sınıfı bölgesinde dört çocuk boğaz ağrısı ve teneffüs sorunları ile hastalandı. Çocuklara difteri teşhisi kondu, lakin hastalığın öteki hiçbir lokal çocuğa bulaşmadığı göz önüne alındığında, hekimleri bu hastalığa nasıl yakalandıkları konusunda şaşkındı. Gerçek hatalı olan ebeveynlerinin duvar kağıdı zevki fark edilmeden evvel çocuklar hastalıkları sebebiyle hayatını kaybetti.

1857’de İngiltere, Birmingham’dan bir hekim olan William Hinds, meskene döndükten sonra her akşam ağır mide bulantısı ve karın krampları hissetmeye başladı. Muhtemelen size garip gelecek bir formda, yaşadığı mide krampları, kusma dürtüsü ve baş ağrıları her gece yatağa girdiğinde kesiliyordu.

Hinds sonunda, yeşil duvar kağıdının duvarları sardığı çalışma odasındayken kendini daha makus hissettiğini fark etti. yaptığı test sonucunda, yeşil boyanın ofisine her girdiğinde onu yavaş yavaş zehirleyen arsenik içerdiğini gördü. Çünkü birebir yeşil duvar kağıdı, dört çocuğun yaşadığı meskende de bulunuyordu.

Aynı problemleri yaşayan öteki bireyler de kelam konusuydu. Ve duvar kağıdını çıkarttıklarında, sıhhat durumlarının kıymetli ölçüde güzelleştiği görüldü.

Suçlu: Scheele Yeşili

Zehirlenmenin sebebi olan yeşil renk, 1775’te İsveç’te Karl Wilhelm Scheele tarafından icat edilmişti. Scheele Yeşili olarak isimlendirilen bu renk, bakır arsenit kullanılarak elde edilmişti ve zehirli olmasına karşın çok derecede tanınan oldu. İddialara nazaran, “yalnızca Britanya’da yaklaşık 260 milyon metrekare” bu duvar kağıtlarından döşenmişti. Duvar kağıdının mürekkebi pullar halinde dökülüyordu ve meskende oturanlar tarafından solunarak zehirlenmelerine sebep oluyordu.

Bu solumaya istisna olduğu söylenebilecek öteki bir hadisede, 1862’de çocukların direkt duvar kağıdını yalayıp kısa bir mühlet sonra hayatlarını kaybettikleri trajik bir olay da yaşandı.

Tıp uzmanlarının renge karşı başlattığı kampanyalar, sanayi ve direkt olarak duvar kağıdını yalamadıkları sürece sorun olmayacağını düşünen insanlardan reaksiyon aldı. Lakin halk, Matilda Scheurer‘in 1861’de vefatının akabinde duvarlarında bu zehirli rengi kullanmayı bırakmaya başladı. Scheurer’in gözlerinin beyazının yeşile döndüğüne ve yüzünde “büyük bir kaygı ifadesi” ile öldüğüne dair detaylı haberler halkı bu renge karşı çevirdi ve üreticiler halkın baskısı karşısında öbür bileşenlere geçtikçe yavaş yavaş kullanım dışı kaldı.

Kısacası insanların yeşilin bu özel tonuna karşı olan sevgileri, uzun bir müddet boyunca yaşanan ölümlerle sonuçlandı.